Ακούμε μπάντζο μόνο για χάρη τους και φυσικά για χάρη του Στηβ Μάρτιν! Well I came home Like a stone And I fell heavy into your arms These days of dust Which we have known Will blow away with this new sun But I’ll kneel down Wait for now And I’ll kneel down Know my ground And I will wait, ... Read More »
Έχω την εντύπωση, ότι το τραγούδησα φέτος περισσότερο και από το «Δεν ταιριάζετε σου λέω» του Παντελίδη. «I’m at a payphone trying to call home All of my change I spent on you, Where have the times gone Baby it’s all wrong, where are the plans we made for two? If happy ever after did exist I would still be holding ... Read More »
«Μαμαμαμαμαμα Mα Mα Mα Μαμαμαμαμαμα Mα Mα Mα» Για άλλους Μαλακία Για άλλους Madness Για μένα το πλέον αναμενόμενα μέτριο άλμπουμ της χρονιάς, το οποίο όμως και πάλι δε σταμάτησα να χω να παίζει στο ρηπήτ (αν και με περισσότερη έμφαση στα τέσσερα πρώτα τραγούδια) Ποζερά Ματ, μην ξεχνιόμαστε, σε περιμένουμε Ελλάδα. Επίσης, είναι ιδέα μου, ή μήπως το πρώτο ... Read More »
Έχοντας, δίχως την παραμικρή ένσταση ή αμφιβολία, το καλύτερο Side one Track One του 2012, το El Camino ξεκινάει με ένα από τα διασκεδαστικότερα τραγούδια της χρονιάς το οποίο και συνοδεύτηκε από ένα επικολυρικών διαστάσεων λιτό βίντεο! Και παρά το γεγονός ότι το πολυαναμενόμενο άλμπουμ του Διμελούς (!) συγκροτήματος από το Ohio δεν ανταποκρίθηκε απόλυτα στο buzz που είχε προηγηθεί ... Read More »
Πατάς Play. Ακούς τη φωνή του Chris Cornell (παραδέξου το σου έλειψε) να ουρλιάζει στο μικρόφωνο: You can’t go home, no I swear you never can You can walk a million miles and get nowhere I got no where to go and it seems I came back Just filling in the lines for the holes, and the cracks No one ... Read More »
Το «Driftin’ Back» είναι κάπως μακρουλό σε διάρκεια αγγίζοντας τα 29 λεπτά (ναι, είναι by far το πιo μεγάλο σε διάρκεια side one track one του iPod μου!), τα «Psychedelic Pill» και «Ramada Inn» είναι απλά στη φόρμα τους κλασσικά ροκ κομμάτια, παρόλα αυτά το γεγονός ότι o κοντά 80χρονος Neil ροκάρει αλωνίζοντας τις μουσικές σκηνές με την άνεση 16 ... Read More »
Αντιγράφω από το κείμενο που είχα γράψει για αυτούς το 2010 «Ξέρω ότι τους «Yeasayer» το πιθανότερο είναι (κ όταν λέω «πιθανότερο» εννοώ «Εκατό τοις εκατό στανταράκι»…) να ΜΗΝ τους έχετε ξανακούσει ΠΟΤΕ όπως κ εγώ (όχι δεν αναφέρομαι σε σένα ΕΥΓΕΝΗ συνψηφοφόρε μου στη Blogovision…). Kαι όμως οι Yesayer είναι για μένα το group ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ για το 2010 αν κ όταν άκουσα για πρώτη φορά ... Read More »
Τώρα τι να πει κανείς για τους πέντε φίλους από την Καλιφόρνια που φέτος γιόρτασαν την 50η (!) επέτειο από τη μέρα που πρωτοσυναντήθηκαν και για το «That’s why God made the Radio» που είναι πολύ απλά το 29ο άλμπουμ τους! Με την κλασσική Surf Rock διάθεση και μελωδίες που παραπέμπουν σε drive in, milkshakes σοκολάτα και σερβιτόρες με rollerblades στα ... Read More »
Ειλικρινά πίστευα ότι μετά το «You Learn» και το «Isn’t it Ironic, dont you think» ο ΘΕΟΣ του Kevin Smith στο Dogma είχε αποσυρθεί στο «it’s so fluffy i m gonna die» συννεφάκι του και μας κοιτούσε με μία γλυκιά νοσταλγία αλλά και ένα πλατύ χαμόγελο. Μέχρι τη στιγμή που άκουσα το τελευταίο της δισκάκι και είδα ότι η Alanis, ... Read More »
H τελευταία προσθήκη στη λίστα για τη φετινή εικοσάδα λόγω της κυκλοφορίας του στα τέλη Οκτώβρη, το «Koi No Yokan» είναι ένα καθαρόαιμο Grunge (και όμως!) Rock άλμπουμ με τη μπάντα να βγάζει έναν ήχο (κάπως) πιo σύγχρονο αλλά και πιο σκληρό ήχο που παραπέμπει σαφέστατα σε Alice in Chains σε βαθμό που κοιτάς player για να δεις μη και ... Read More »
Vasilakos.org – Heroes Rule the Universe Vasilakos' Blog
